سحرگاه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، رژیم صهیونی با حمایت مستقیم امریکا، در اقدامی تجاوزکارانه، تمامیت ارضی ایران را هدف قرار داد. این جنگ ۱۲ روزه، که با ترور فرماندهان برجسته‌ای، چون سرلشکر باقری، سرلشکر سلامی، سرلشکر رشید و دانشمندانی مانند دکتر طهرانچی و دکتر عباسی همراه بود، نه‌تنها اراده ملت ایران را تضعیف نکرد، بلکه حماسه‌ای از جنس دفاع مقدس آفرید. پاسخ کوبنده ایران در عملیات «وعده صادق ۳» و انهدام زیرساخت‌های دشمن، پیام اقتدار ایران را به جهان مخابره کرد. ایام چهلم شهدای جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، فرصت مناسبی برای بررسی نقش بی‌نظیر شهدا در بنای قدرت ملی و اثرات راهبردی آنان در استحکام درونی جمهوری اسلامی را در اختیار صاحبان قلم قرار داده است.
شهدای جنگ ۱۲ روزه، ترکیبی از فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای بودند که اقتدار ایران را شکل دادند. سرلشکر باقری، معمار دکترین دفاع موزائیکی، با تمرکززدایی عملیاتی، بازدارندگی ایران را تقویت کرد. سرلشکر سلامی، با طراحی عملیات «وعده صادق ۳»، معادلات نظامی را بازنویسی کرد. در کنار این فرماندهان، دانشمندانی، چون دکتر طهرانچی و دکتر عباسی، ستون‌های علمی اقتدار ایران بودند. شهدای عزیز ما با توسعه فناوری‌های هسته‌ای و موشکی، مانند موشک‌های نقطه‌زن «سجیل» و «قاسم بصیر»، پیوند علم و دفاع را مستحکم کردند. این هم‌افزایی، ایران را به قدرتی چندلایه تبدیل کرد که در جنگ ۱۲ روزه، دشمن را به زانو درآورد.
برخلاف تصور دشمن، شهادت این نخبگان به وحدت ملی و تقویت روحیه مقاومت منجر شد. حضور خیل عظیم و میلیونی مردم در مراسم تشییع، یادآور حماسه‌های دوران دفاع مقدس بود. پیام رهبر انقلاب در چهلم شهدا، که شهادت را انتخابی آگاهانه خواندند، آرامش و انگیزه‌ای مضاعف به جامعه تزریق کرد: «شهیدان ما راهی را برگزیدند که مرتبه والای شهادت در آن کم نبود.»
این وحدت، جنگ روانی دشمن را خنثی کرد و فرهنگ ایثار و شهادت، بار دیگر به‌عنوان موتور محرک انسجام اجتماعی، ایران را در برابر تهدیدات مستحکم کرد.
ترور نخبگان، سیاستی دیرینه برای مهار ایران بوده است. از شهادت دانشمندانی، چون احمدی روشن تا ترور‌های جنگ ۱۲ روزه، دشمن به دنبال تضعیف توان علمی و نظامی ایران بود. اما ایران با بازسازی سریع سامانه‌های پدافندی، مانند سامانه ارتقا یافته «مجید»، و ارتقای موشک‌های پیشرفته، تهدید را به فرصت تبدیل کرد. در حوزه دیپلماسی، پیگیری حقوقی ترور‌ها و محکومیت رژیم صهیونیستی در مجامع جهانی، جایگاه ایران را تقویت کرد. این اقدامات نشان داد که ایران، حتی در سوگ، به سوی پیشرفت گام برمی‌دارد.
در مکتب امام خمینی (ره)، شهادت نیرویی برای بیداری و حفظ عزت امت اسلامی است. رهبر فرزانه انقلاب نیز شهادت را انتخابی عاشورایی برای دفاع از آرمان‌ها می‌دانند. شهادت فرماندهان و دانشمندان در جنگ ۱۲ روزه، این فلسفه را تجلی بخشید. این شهدا با انتخاب آگاهانه، راه عزت را هموار کردند و به نسل جوان انگیزه دادند تا در مسیر علم و جهاد گام بردارند. این دیدگاه، شهادت را نه پایان، بلکه آغاز حرکتی نوین برای تحقق اهداف انقلاب معرفی می‌کند.
شهادت نخبگان، اگرچه باورنکردنی و خسارتی سنگین است، اما تقویت پیوست‌های امنیتی را درپی داشت. ساختار تمرکززدایی‌شده نیرو‌های مسلح، امکان جایگزینی سریع فرماندهان و بازسازی سامانه‌های آسیب‌دیده را فراهم کرد. سامانه‌های پدافندی در کمتر از یک ماه ارتقا یافتند و موشک‌های پیشرفته‌تر به خط تولید رسیدند. در حوزه قدرت نرم، انسجام اجتماعی و تولید محتوای رسانه‌ای، روایت اقتدار ایران را تثبیت کرد.
جنگ ۱۲ روزه، آزمونی تمدنی بود که ایران، با پیروزی قاطع و بدون پذیرش آتش‌بس، از آن سربلند بیرون آمد. جمله مقتدرانه «نزنید، نمی‌زنیم» در پاسخ به التماس پنهان نتانیاهو برای آتش‌بس نمادی از اقتدار و عزت ایران شد. شهدای این حماسه، با انتخاب آگاهانه، پایه‌های قدرت ملی را مستحکم کردند و فقدانشان مسیر جهشی راهبردی در علم، دفاع و فرهنگ را برای ایران سربلند هموار می‌کند. اینک، وظیفه ماست که با تبیین دستاورد‌های شهدا، راهشان را ادامه دهیم. نخبگان، رسانه‌ها و مردم باید با حفظ انسجام و تقویت توان دفاعی، ایران را به سوی قله‌های اقتدار هدایت کنند. شهدا، چراغ راه عزت‌اند و ما، به عنوان وارثان این حماسه، آینده‌ای روشن را برای ایران اسلامی رقم خواهیم زد.
